others =)

Sessiz alarm çalıyordu baş ucumda 

nasıl olduğunu sorarsanız telefonum bozuldu sadece titreşimi çalışıyor sesi çıkmıyor =)

Uygar 'ın telefonu da bozuk olunca kaldık sessiz alarmlara. Gecenin karanlığından aydınlığa dönüştüğü zamanda kalkıyoruz yani kalkıyorum. çalan sessiz alarma kalkıyorum ama tekrar uyumuşum ki =) derin bir sessizlik olduğunda kendime geliyorum panik halinde. Odanın ışığını açmak istesem de olmuyor karanlıkta kaldık iyice, elektrikler olmayınca. 

Karanlık ve panik halinde Uygar'ı uyandırıyorum, uyandırdığımı zannediyorum =)  

apar topar hazırlığımızı yapıyor ne giydiğimizi ne yaptığımız bilmeden Adana'ya gideceğimiz trene yetişmeye çalışıyoruz, kör karanlıklarda.  

Zor oldu hazırlıklar =) kısıtlı zamanda, karanlıkta ama yine de yetiştik trene =)

Bisikletlerimizi yerleştirmiştik ki daha selamını vermeden saygi değer biletçi abimiz gelip 'bunlara para alırım haaa, haberiniz olsun...' dedi tabi ki =)

sana da günaydın abi nasılsın? 

bunu göze aldığımızı bilmiyor tabi abimiz, eyvallah dedik yerleştirdik bisikletleri ve işte o an beklenmedik soru çıkıyor abimizden...
"bunların freni var di mi? sağa sola kaymasın giderken !.."
sanırım abimiz el frenini sordu araba kaymasın hallerinde =)) 

sabah mahmurluğu bizimkini bırakmamış görüldüğü gibi =) halbuki istasyona gelirken yüzümüze yediğimiz rüzgar ve soğuk beni iyice aymıştı =) karanlık sonrası aydınlığı bekler olmuştum dağcini gibi pisiklet çocuk olarak =)

Uygar uyan... 

" gün aydınlanıyor yurdumda "

heyecan içimizde tren camından seyrederken gökyüzünü gün aydınlanmaya başlamıştı, bütün bu delilikler bisiklete binmek için yaşanıyor. nasıl bir tutku bisiklet tutkusu?

anlatamadığımız için bunu yaşamanız lazım, bisiklete binip pedal çevirmelisiniz...

yüzüme vurmaya başladı güneş, ne mutlu bana ve birazda ısındım gün ışığıyla =)

  

Geeeeldiikk!

Adana'dayız bisiklete binmek için =)

İstasyonda bizi bekliyor olacaklardı amaaa sadece Ruhi bizi bekliyordu, Ata uykusunu bölemedi sanırım =)

bir hatıra fotoğrafı çekmeden olmaz =)

sabah kahvaltısı için bilinen bir büfede -ben bilmiyorum neresi olduğunu- tostumuzu yiyor ve bekliyoruz hehehe =) yanında da nar portakal suyu süper oldu bu hafif kahvaltı.

   

Adana turu başladı bile =) pedallara kuvvet...

Klavuzumuz karga olmadığı için Adananın bilinen yerlerini ve tarihi mekanlarını pedallıyor fotoğraf çekiyoruz. uzun zaman oldu bisiklete binmeyeli o yüzden bu hafif tur bize iyi gelecek.

küçük saat

büyük saat

nasıl bir olay bu ya =) daha bir akşam önce Sefgili eşimle şehirlerde ki saatler muhabbetini yapmış,

ve önlerinde fotoğraf çekilmemiz gerektiğini konuşmuştuk. Ruhi ve Adanayı bilen Uygar bu konuyu bilmeseler de sanki bana -saatler burada abi haberin olsun- der gibiler di, sağ olun gençler =)

Seyhan nehrinin kenarında güzel havada pedallıyor, adananın sabah sessizliğinde tadını çıkarıyoruz. 

hedefimiz şimdilik göl kenarı =)

eski baraj

Ruhi nin bizim için seçtiği parkur daha ilk dakikalarda bizi mutlu etmeye başlamıştı. eski baraj üstünden geçip orman içine geçiyoruz. orman içi parkurda pedallarken yine garip gözler bizim üzerimizdeydi, ulen uzaylı değiliz bisiklete biniyoruz =) sizde koşuyorsunuz biz bir şey diyor muyuz =) hehehe 

Ata ile ruhi daha önce bu parkuru pedallamışlar, iyi de yapmışlar ve bizi çağırmışlar burayı dolaşmak için =)

orman içi tırmanış parkuru, biraz çamur olunca hemen yüzler gülüyor =)

Ormandan yola çıkıyoruz, set üzerinden yolumuza devam ediyoruz. yalnız şu var ki sette küçük tırmanış uzun zaman bisiklet sürmeyen bizim mırın kırın etmemize sebep oluyor ve küçük bir mola fotoğraf bahanesiyle =)

Uygar bizim fotoğrafımızı çektikten sonra kendini çekemeyide ihmal etmiyor 

ben de kendimi çekeyim dedim ama fotoğraflara bakarken gördüm ki haylazın biri kareye girmiş =) iyi de olmuş ama bakar mısınız!? 

Göle varıyoruz =) manzara güzel sohbet güzel, göl kenarında verilecek mola daha güzel olacak gibi...

ve menderes adası piknik alanında küçük bir mola veriyoruz -aslında çiş molasıydı- 

Ruhi ye gelen telefon okeye dördüncü bulunduğunun habercisiydi. sabah küçük bir satışa gelmiştik ya hani biz Ata tarafından işte şimdi bizi satmadığını gösterdi Ata. artık pedallayan dört kişi olduk, güzel de oldu. 

Adana da ki en iyi emlak ROTA EMLAK...

pedallarken düşüncemiz özgürlüğümüzü yaşamak olduğunu biliyorum, işte bu yüzden iyi anlaşıyoruz biz ve beraber pedalladığımız diğer kişiler... (diğer kişiler dedim de aklıma bir şey geldi =) anlayan anladı... =)

göl etrafında ki küçük turumuzdan sonra hep beraber bir dostu bir arkadaşı bir bisiklet severi ziyarete gidiyoruz. Rota emlak ortaklarından benim sevdiğim iyi bir insan Erhan Çoşkun u... 

ben tanıyorsam iyi birini benim tanıdığım diğer iyi insanlarda tanışmalı diye düşündüğüm için tanıştırıyorum Uygar,Ruhi ve Ata ile Erhan ı...

Sağ olsun Erhan bizi en iyi şekilde ağırlıyor, zaten fazla bir şey yapmasına gerek yok hoş ve candan sohbeti yüzünde olan iyiliği bizi orada tutmaya fazlasıyla yetiyor. konular konuları açıyor,çaylar gidip geliyor ve geçen her dakika Erhan'ın aklı bizde kalıyor =) bizimle bisiklete binmek istiyor ama iş onu bekler...

Erhan'a daha fazla eziyet çektirmemek için kaçıyoruz yanından, teşekkürler Erhan...

Ne yapmalım, ne yapalım derken çıkan fikir Atadan gelir =) 

göl turu yapıyoruz. 

daha öncesinde ata haricinde hiç birimiz gitmemiştik bu parkura, heyecan verici pedallamalar başladı =)

yaşamak için çok sebebimiz ve çok farklı yaşamlar var...

bir pisiklet çocuk klasiği =) kendini çekmesi ama kasktaki reklama dikkat lütfen =)

işte pisiklet çocuk =)

Ruhi ye bizi Adana ya çığırdığı için, Ataya da bizi bu parkur da pedallamamızı sağladığı için ço çok teşekkürler vallah. uzun zaman olmuştu bereber pedallamadığımız. 

Ruhi'nin yaşadığı, çocukların yaşadığı yeni bisiklet heyecanıydı ve biz de bu çocukluk heyecanına ortaklık ediyorduk. Ruhi bisikletini yeni aldı da =) ne güzel oldu. bize hep beraber bisiklete binmek için bir bahane oldu. daha önceleri Ruhi ve Ata Mersin deydiler, şimdi adana da yaşıyorlar işte bu yüzden fazla görüşemez ve bisiklete binemez olduk beraber. İşte bize güzel bir fırsat oldu bu =) Uygarla Adana yolcusu olduk hiç düşünmeden. Uygar da adana da büyümesine rağmen hiç gelmemiş bu göl etrafı parkuruna bu yüzden hepimiz için güzel oldu burada pedallamak. 

 

şehirden uzak oluyorsun bir anda geçtiğin uzuuuunnn köprüden, köprülerden =) 

yeni yol yerine eski yolu kullanırsan daha da çok keyif alıyorsun yol kenarında pedallamaktan. nasıl da mutluyuz beraber pedallamaktan, doğada olmaktan, yapılan sohbetten. algılar açılıyor daha fazla.

yolun hatta yolların keyfini çıkarıyoruz her türlü, ah bir de şu bayırlar olmasa di mi Ruhi!? =)

foto:Ruhi Akkuzu

foto: Ruhi Akkuzu =)

foto:Ruhi Akkuzu

Uygar ne yapıyor acaba ?

Uygar ne yapıyor bilmiyorum ama bizim bu iki haylaz ne yapıyor biliyorum =))

Göl kenarından ayrılıyordu yol bir ara ve bu ayrılığın başlangıcında sağlam mı sağlam güzel mü güzel bir yokuş var. işte bu iki haylaz o yokuşta fazlasıyla efor sarf ettiği için buldukları bir bankta dinlenip kendi deyimleriyle maç seyrediyorlar =)) 

Ruhi bayırı bir ara yürüyerek çıktı ama ben bunu söylemeyeceğim, çünkü Ruhi yokuşkaları pek sevmez ve bunu herkes bilir =)

Ruhi: Ata daha çok yokuş var mı?

Ata: az kaldı az Ruhi dayan... 

iyi dinlenmeler gençler =)

her başlangıcın bir sonu vardır, başlarsın ve biter...

tekrar şehir merkezine döndük, yazdıklarım haricinde yazamayacağım onca güzellikler içinde çok güzel bir Adana ve göl etrafı bisiklet turu yapmış olduk. 

Ruhi bizden ayrıldı mecburiyetten ve Ata bizi yemeğe götürüyor =)

ne güzel bir yemekti be o =) 

kaçırdığına üzül bence Ruhi ve çok teşekkür sana Ata =)

başlangıç noktamıza geri geldik bir farkla, yorgunlukve mutlulukla geri dönüyoruz...

sabah bizi Ruhi karşılarken, akşam bizi Ata yolcu ediyor ne güzl ne mutlu bize =)

bisiklet üstünde olmak pedallamak doğaya çıkmak her zaman mutlu ediyor beni bizi ve birde egolarımızı bir kenara bırakıp aynı amaç için pedellıyorsak işte paha biçilmez bir duygu... 
biz bu duyguyu bu gün haddinden fazla yaşadık, aslında biz beraber pedallarken bu duyguyu hep yaşıyoruz sadece bu güne özgü değil.
( di.bi.to )
sizinle pedalladığım için mutluyum 
Uygar Karabay 
Ruhi Akkuzu
Ata Üçbudak

 bu yaşanan gün için

teşekkürler

pisiklet çocuk.

www.dagcini.blogspot.com